Olifanten, krokodillen en neushoorns

Dat Nepal ook jungle heeft wisten we, maar dat het daar zo mooi was, dat wisten we niet, maar weten we nu wel.
In Nederland was ons afgeraden om naar Chitwan NP te gaan in de zomer vanwege de regen en de bloedzuigers (die we overigens niet in het park hebben gezien, maar Gert wel tijdens de trekking in zijn sok vond).
Onze reisagent hier vond dat nonsens, dus in plaats van onze vrije dag in Kathmandu door te brengen zijn we nog 2 dagen naar Chitwan geweest.

Chitwan is een groot beschermd National Park dat tegen de grens met India aan ligt, hier komt de 1-hoornige neushoorn nog voor, de Bengaalse tijder en vele andere diersoorten.
Chitwan staat bekend om zijn olifanten safaris, en de wilde dieren.

De eerste dag zaten we in de auto, alhoewel het maar een kleine 200 km van Kathmandu is, doe je er ruim 5 uur over. Sietske heeft nog nooit zo lang met haar handen voor haar ogen in de auto gezeten, ook in Nepal rijden ze als gekken, en dan omschrijven we het nog netjes, het ging toch elke keer weer goed als er om de scherpe bocht weer een vrachtwagen aan kwam. We hebben er maar 2 op zijn kant zien liggen ;-)

De snelweg stelt niet veel voor en zit vol gaten, versperringen door modderstromen en de vele bochten.

Aangekomen bij de lodge bleken we de enige gasten te zijn, wel lekker dat extra beetje aandacht. Het landschap is compleet anders, in de verte de bergen waar we de 2e dag zelfs de himalaya's konden zien (kleine 300 km. verderop)

De manager had een leuk programma voor ons samengesteld, de eerste middag met de jeep op safari naar de 20 duizend lakes (meren). Hier zagen we de eerste neushoorns, in de verte, maar ze waren er. Deze meren staan vooral bekend om de vele vogels die er voorkomen, ijsvogels, arenden, pauwen, noem maar op.

De 2e dag vroeg op pad, eerst een tocht per boom kano over de rivier, ook hier weer niet handig om control freak te zijn, beter volledig te vertrouwen op de kano man, dus in de wiebelige kano over de rivier op zoek naar mensen verslindende krokodillen (tja het is maar wat je leuk vindt)

En ook nog gezien, jawel, heerlijk liggend in de zon, klaar voor ontbijt.

Daarna op jungle safari walk, midden in de jungle krijg je dan te horen dat de dieren waarna je op zoek gaat, eigelijk heel gevaarlijk zijn, je wilt dus liever niet oog in oog komen met een neushoorn, als je die ziet moet je in de boom klimmen of bij gebrek aan bomen en bochten gaan rennen, jawel ochtend gymnastiek.

De tijger kun je alleen afschrikken door veel lawaai te maken en een schiet gebedje te bidden.

Voor wilde olifanten is geen redding mogelijk.

Oke, na deze instructies gaan we op pad, midden in de jungle op de grond ontbijten, tussen de mieren die blij zijn met ook een ontbijt. Prachtige vogels vliegen om ons heen, we vinden een voet afdruk van een tijger (gelukkig 3 dagen oud). Ook zien we herten, groot en klein.

Aan het einde van de wandeling komen we bij het olifanten breeding center, een programma dat opgezet is om de Indische olifant tegen uitsterven te beschermen. Met succes, want er zijn al verschillende jonge olifanten geboren en zelfs een primeur voor Azie, een tweeling die nu 8 maanden oud was.

Daarna per jeep terug naar de lodge, net voor de lunch gaan we olifanten wassen, met enigzins gemengde gevoelens aangezien onze gids die ochtend verteld had dat olifanten die prive gehouden worden, vaak geen goed leven hebben. Ze moeten veel werken, touristen rondslepen en tijdens hun lunch break dus gewassen worden. Wij vinden dat je zelf eerst dingen moet ervaren om een echte mening te hebben, die hebben we nu.

Toen onze olifant aankwam, kwamen wij erachter dat we op de olifant moesten zitten en dan samen de rivier in., ik kan jullie vertellen dat een paard een stuk comfortabeler zit en niet zo hoog is. Onze olifant was 3 meter hoog, dat besef je pas als je erop zit en niet in balans zit omdat je precies op zijn schouder bladen zit, vol kracht probeerde Sietske zich vast te houden aan het touw dat om de hals van de olifant hangt, dit om te voorkomen dat we er allebei af vallen als de olifant omhoog komt, die ging netjes voor ons op haar knieen.
Veel plezier in het water en kletsnat komen we terug bij de lodge. Sietske is er al klaar mee, Gert lacht nog wat na. Onze verwachting was totaal anders en zeker niet dat een hardwerkende olifant zijn lunch pauze op moet offeren om door ons gewassen te worden, of was het andersom...........

Met nog meer gemengde gevoelens gaan we 's middags op olifanten safari, nu gelukkig in een kist bovenop de olifant, met 4 touristen en de berijder voorop. Na 5 minuten weten we het al, dit nooit meer, al helemaal niet als Gert erachter komt dat de olifant gewond is aan haar oor, door de haak die gebruikt wordt als hulpmiddel. Door middel van stokslagen op het hoofd wordt aan de olifant verteld welke kant het op moet. Dit is niet ons ding, onze gids had groot gelijk. De volgende keer gaan we op jeep safari !!!!

Het enige positieve aan onze olifant avontuur waren de neushoorns, ineens stonden we tussen 3 neushoorns in, die rustig bleven staan tussen de verschillende olifanten die eraan kwamen. Een prachtig gezicht om deze bijzondere dieren van heel dichtbij te bewonderen, op nog geen 5 mtr. afstand van de olifanten.

Hierna volgden nog apen en herten. En op het eind nog 2 neushoorns. Achteraf hoorden we hoe bijzonder het is om in dit seizoen zoveel dieren te zien, omdat ze tijdens de moeson meestal ver weg in de jungle zitten.

Wel een mooie afsluiting van ons Nepal avontuur, al willen we aan iedereen adviseren om nooit zomaar op een olifant te gaan zitten, veel olifanten moeten hun hele leven hard werken en worden in onze ogen lang niet altijd goed behandelt. Neem liever een jeep safari.

De laatste dag vroeg opgestaan om op tijd terug te zijn op het vliegveld voor onze vlucht naar India, de dag ervoor waren er stakingen geweest en weg blokkades maar vrijdag zou het goed moeten zijn, zou moeten zijn, ja. Wat al na een uur stonden we vast. Dan neem je een andere weg, zou je zeggen, maar wat als er maar 1 weg terug is.

Na zielig praten tegen demonstranten en politie kwamen we niets verder. Onze chauffeur wist gelukkig de auto uit de stilstaande file te halen. In het dorp overleg wat te doen, wachten of naar het vliegveld bij Chitwan in de hoop daar met een vlucht terug te kunnen naar Kathmandu.

Eerst nog maar een keer kijken bij de versperring, inmiddels liepen hier flink wat soldaten rond, de blokkade werd opgeheven en we konden door. Ruim op tijd kwamen we aan op het vliegveld, dat niet veel voorstelde, maar wel chocolade repen en echte koffie verkocht.

Na ruim een uur vertraging en 3 dubbele tassencontroles mochten we dan eindelijk in de stromende regen het vliegveld in, goodbye Nepal, welcome India.........